Het dorpje Beaumont
Ik
- Gerard Sonnemans, de schrijver van 'De geest van Beaumont' - heb al
jaren een vakantiehuis in Frankrijk. Het ligt in zo'n typisch dorpje
waarvan je er duizenden in dat mooie land vindt - een doods gehuchtje,
waar op het eerste oog niet veel te beleven valt. Er is geen winkel
of kroeg. Veel huizen staan leeg, schuren zijn vervallen. Maar voor
mij en mijn gezin is het het paradijs op aarde.
Het is dan ook bijna logisch dat ik een boek schreef over een Nederlandse
familie in een Frans vakantiehuis.
Natuurlijk is veel van wat wij in Frankrijk hebben gezien en beleefd
verwerkt in het boek. Toch is dit niet mijn verhaal, maar dat van het
meisje Emma dat een bloedstollende vakantie beleeft. Jarenlang
heb ik er aan gewerkt, totdat onze eigen avonturen zover waren bijgeschaafd
en aangevuld dat het verhaal van Emma en de geest van Beaumont een eigen
leven ging leiden.
Het heeft geen zin om op zoek te gaan naar ons vakantiehuis.
Ik heb Beaumont aan mijn verhaal aangepast: iets
meer (of minder?) huizen dan in ons dorp, een andere naam etc.
Beaumont ligt in de prachtige streek de Limousin, midden in de heuvels
tussen de weilanden en bossen. Het bestaat uit twintig huizen, een aantal
oude schuren en een kasteel uit de veertiende eeuw. Er wonen nog geen
veertig mensen in Beaumont. De bekendste (en minst geliefde) heet monsieur
Argentin. Zijn familie woont al sinds de middeleeuwen in het kasteel.
