Sera Anstadt

Sera Anstadt was 17 jaar oud toen haar joodse ouders naar Duitsland werden weggevoerd. Zelf dook ze onder, maar werd door een Nederlandse vrouw verraden en aan de Duitsers overgeleverd. De vrouw kreeg het gewoonlijke loon dat verraders kregen voor het aangeven van een verborgen jood: zeven gulden vijftig.

Anstadt vluchtte uit de trein die haar naar het concentratiekamp zou voeren. Daarom leeft ze nog. Ze heeft geluk gehad. Alleen als een jood geluk had, kon hij de Tweede Wereldoorlog overleven.

Sera Anstadt schreef voor de bundel oorlog40-45.nl over één van de joodse kinderen die geluk hebben gehad.

Ze is in Polen geboren en kwam op haar zevende naar Nederland. Haar eerste beroep was toneelspeelster. Daarna werkte ze veertien jaar in een kliniek voor alcoholverslaafden, waar ze met patiënten tekende en boetseerde.

Later is ze gaan schrijven. Er verschenen tien boeken van haar hand, waarvan negen voor volwassenen (hoewel Al mijn vrienden zijn gek ook veel door jongeren gelezen wordt). Haar laatste boek is een jeugdboek: Basja en haar broer. Kinderen uit Polen.