Simone Schell
Simone Schell (geboren
op 4 maart 1943 in Leiden) groeide op in een groot gezin: ze was de vijfde van
zeven kinderen. Ze spijbelde veel, en ging op haar zestiende van de middelbare
school af. Ze werkte als au pair in Engeland en Frankrijk. Terug in Nederland
volgde ze verschillende opleidingen (verpleegkunde, toneel, cultuurpedagogiek)
maar geen van deze opleidingen maakte ze af. Ze was opgelucht toen ze in 1965
trouwde, toen hoefde ze niets meer te worden. Ze kreeg twee dochters en een
zoon en haar man stimuleerde haar om de dingen die ze altijd al schreef ook
af te maken. Haar eerste boek werd in 1973 gepubliceerd. In 1986 hield ze op
met kinderboeken schrijven, ging materiaal verzamelen voor historische romans
voor volwassenen, maar ze ging zes jaar later toch weer kinderboeken schrijven.
Simone Schell begon met het schrijven van realistische boeken voor kinderen van een jaar of negen. In deze boeken gaat het om het vinden van een eigen plaats. Daarna schreef ze een aantal fantastische verhalen, die een geheimzinnige, sprookjesachtige sfeer hebben. In deze boeken spelen zoektochten en dromen een belangrijke rol. Voor oudere kinderen schreef ze boeken over volwassen worden en verliefdheid. Het volwassen worden brengt voor de hoofdpersonen een grote onzekerheid met zich mee. De laatste boeken van Simone Schell spelen in de negentiende eeuw, spelen in de hogere standen en gaan over kinderen van lagere komaf die in dat milieu terechtkomen.
Boeken:
Bekroningen: