Dit verhaal is opgetekend uit de mond van de onderwijzer Mertens. Met oog voor het detail wordt het leven in het katholieke zuiden verteld, de nakende oorlog, de Duitse inval, en hoe Mertens langzaam in het verzet tegen de bezetter actief werd. Eerst door het maken van het illegale blaadje de Oranjepost in Nunhem, later bij de LO-afdeling (Landelijke Organisatie van hulp aan onderduikers) in Sevenum. Uiteindelijk moest Mertens zelf ook onderduiken, en bracht hij de laatste spannende weken voor de bevrijding van zijn dorp door in verschillende schuilplaatsen.
Het verhaal van Fons Mertens is geen epos van een groot verzetsstrijder, maar het verslag van een van die vele mensen die niet weerloos toe wilden zien hoe hun medemensen slachtoffer werden van een weerzinwekkend systeem.

Een Limburgse onderwijzer in het verzet (1999) maakt deel uit van een reeks van vijf levensverhalen van verzetsmensen, ieder met een andere achtergrond. De reeks is geschreven voor de oudere jeugd, in opdracht van het Verzetsmuseum in Amsterdam, dat een lespakket bij de reeks heeft samengesteld.